|
Zie voor de betekenis van de fonetische symbolen de lijst met CGN Foneem labels
De klinkerachtige medeklinkers van het Nederlands zijn /m n J N/. Nasalen grenzen altijd, voor of achter, aan een klinker of klinkerachtige medeklinker. Nasalen kunnen net als klinkers lang aangehouden worden. Ze worden, samen met de schwa /@/, ook wel gebruikt om pauzes te vullen met uitingen als 'enne' en 'uhm'.
In het Nederlands kan de /N/ alleen in de rijm van een syllabe voorkomen, direct na de klinker (post-vokaal). In de praktijk kan de /N/ door resyllabificatie toch uitgesproken worden alsof hij pre-vokaal is, maar alleen als hij direct tussen twee klinkers in staat, d.w.z., inter-vokaal is.
De /J/ is vrij zeldzaam in het Nederlands. Helaas had de woordenlijst die voor de automatische transcriptie gebruikt is geen /J/. De transcriptie heeft dan ook (bijna) geen /J/ realizaties. Als een /n/-/j/ combinatie in de transcriptie niet goed gescheiden kan worden in een /n/-begin en een /j/-einde, dan moet de combinatie herschreven worden als een /J/. Het /n/ label moet dan weggehaald worden.
Het typische geluid van nasalen wordt bepaald door de demping die het gevolg is van de luchtstroom door de neus en de gesloten mondholte. De grenzen rond nasalen worden bepaald door de karakteristieke 'gladde' vorm van de stem-perioden die het gevolg is van deze demping. Overgangen van Nasaal naar nasaal kunnen bijzonder moeilijk te scheiden zijn.
De /n/ heeft de neiging sterk te assimileren met de volgende medeklinker. Een woord als 'aanpakken' wordt vaak uitgesproken als /am-pA-k@/. Wanneer de volgende medeklinker een /m/ is, kan het zijn dat de /n/ wel hoorbaar is, maar de overgang moeilijk te onderscheiden is van de /m/.
© Rob van Son, October 5th, 2000