ik kan daar best m'n tijd in m'n eentje doorbrengen . ze hadden alle mogelijke vruchten , ananas , salades klaargemaakt . nou , ik ga dus niet vertellen over san fransisco , zoals de meesten dat tot nu toe waarschijnlijk gedaan hebben . allemaal ligt dat daar in de south pacific , maar dat is dan wel 'n paar duizend of 'n duizend kilometer verderop , 'n paar duizend kilometer , 't zijn enorme afstanden . onderweg al , zeilend 's-ochtends , hadden we 'n grote spaanse makreel gevangen . 't gezelschap was grappig . d'r was voortdurend 'n feestelijke stemming , d'r werd erg veel muziek gemaakt , dat ging bijna automatisch . dat was geweldig genieten . op de cook islands was dat helemaal niet , maakte dat al helemaal geen arme indruk . prachtige costuums en in 'n tropische omgeving die gewoon zo paradijselijk was . we waren met z'n negenen : cook islands zijn sterk op nieuw zeeland gericht . omdat ik alleen was , kwam ik allerlei mensen tegen die vaak ook alleen daar rondtrokken . wat heel bijzonder is , voor mij tenminste , is de enorme invloed van missie en zending . de groep bleek uit negen gasten te bestaan , veel kleiner dan ik eigenlijk verwacht had . ieder dorp heeft zo z'n eigen liederen en z'n eigen zang , en in zo'n klein kerkje komen mensen uit verschillende dorpen , die zitten gescheiden en die zingen deels wel samen , maar hebben deels dan ook hun eigen liederen , en dat wordt meerstemmig a capella gezongen . 't grote eiland rarotonga . 't ene is 'n bergachtig eiland , vrij hoog : na afloop van die dagen op 't water dan rond fidji ben ik naar de cook islands gevlogen . dus dat was 't nogal gemelleerde gezelschap . maar 't is 'n feest om daar in 'n dergelijke tropische omgeving te zijn . ik ben dus eerst gevlogen van sydney naar nadi , de hoofdplaats daar , heb daar een nacht doorgebracht en de volgende dag werd ik naar de haven gebracht . 't grappige was dat die mensen ook steeds de indruk wekten dat ze 't allemaal vreselijk leuk vonden , ook al deden ze 't dan waarschijnlijk iedere week . maar dat klikte uitstekend samen , we deden van alles gezamenlijk en de avonden werden doorgebracht onder andere met ook weer zingen en met 't drinken van 'n specifiek drankje daar , kava , dat getrokken werd uit wortels van 'n bepaalde plant en dat dan 'n kalmerende invloed , enigzins drugsachtig invloed zou hebben . iedereen ja ziet er blij en feestelijk uit , hoewel 't waarschijnlijk best ook her en der tamelijk arm is , maar daar merkte je weinig van . ik wist wel dat 't 'n tamelijk groot schip zou zijn . d'r was 'n combinatie van 'n jaar of veertig , denk ik , van 'n man , 'n beetje 'n hippieachtige figuur uit australië met 'n vrouw uit sri lanka , maar 't grappige was , dat 't wel onder 'n heel ritueel gebeurde , van 't aanbieden en 't daarvoor bedanken en dat 't paste in 'n traditie die ze daar in die omgeving hadden . d'r was één ouder echtpaar , 'n jaar of zestig , vijfenzestig die , - 'n engels echtpaar was dat - , die bezig waren aan 'n wereldreis van drie maanden en die hadden dus deze zeilsafarie ook in hun programma ingecalculeerd ; nou , dat kon daar gebruikt worden . al die kerels die pakten zo bij tijd en wijle , ook al varend onderweg , tijdens 't zeilen pakten ze de gitaren die daar lagen en begonnen dan weer met 'n paar te zingen , terwijl anderen 't koper zaten te poetsen . nou , dat heeft zo 'n aantal dagen voortgeduurd , die zeilsafarie , en we hebben daar 'n prachtige omgeving bezeild , ook met dat schip . politieagenten lopen daar in , ja , witte rokken , 'n soort omslagrok met de onderkant in punten geknipt en afgewerkt . dat is 'n lagoon , echt wel 't sfeertje van de blue lagoon . nou , je kon drinken wat je wil , of ik kon drinken wat ik wilde , maar ik heb 't niet gemerkt , ik heb er ook niet speciaal beter of slechter door geslapen . die hadden ze ondertussen op de grill klaargemaakt . toen we op dat eiland waren en even geacclimatiseerd waren , mochten we in 'n grote sloep die bij de zeilboot hoorde , instappen , werden we 'n end van de kust af gebracht onder leiding van twee van de bemanningsleden en mochten we duiken , daar tussen de koralen . dat was de vakantie die ik in 't stille zuidzeegebied gehad heb , dat was vorig jaar . en wat dan in die kerken bijvoorbeeld opvalt , is de manier van zingen . en ik had die tocht wel helemaal van te voren , in grote lijnen althans , georganiseerd vanuit nederland . 's-middags kon d'r weer gezwommen worden . 't lijkt net 'n versierde taartendoos . die hebben daar kennelijk allemaal 't kanibalisme , dat daar vrij lang bestaan heeft , nog bestreden . 't lijkt wel alsof ze helemaal geboren zijn met 't idee van : dat komt waarschijnlijk ook wel door de link met nieuw zeeland : en 't is een prachtige tuin waar je in rondloopt , veel bloemen , en ja , mensen , op zich zijn die van de cook islands zijn heel verschillend van de fidji eilanden . daar op 'n piepklein eiland zijn d'r dan tien verschillende kerkgenootschappen naast elkaar . ik ben daar 'n paar keer naar kerken geweest , en je verbaast je : je kon echt blijven zwemmen , en ik had weinig snorkelervaring maar dat ging eigenlijk probleemloos . die staan daar gewoon in 't wild te groeien . en een van de leuke dingen was : dat lijkt dan zo op de kaart vlakbij , zo van : dus die was ongeveer 'n meter groot . daar lagen 'n aantal grote schepen en 't bleek dat wij ingescheept werden op de - even denken - de spirit of the south pacific , 'n grote schoener die vroeger 'n opleidingsschip van - , ik dacht van nieuw zeeland was geweest . nou dat heeft enorme indruk op me gemaakt . fidji eilanden zijn meer engels georiënteerd . ze hadden d'r echt plezier in en straalden dat helemaal uit : nou , op die manier met , we hebben nog 'n dorp bezocht daar , waar ze speciaal voor ons volksdansen uitvoerden , maar waar je dan ook zelf bij betrokken werd . dus je doet allerlei leuke contacten eigenlijk wel op , je trekt met wat mensen weer 'ns 'n paar dagen op , en iedereen gaat zo z'n weg . je moet altijd vriendelijk zijn en je moet altijd lachen naar iedereen , liepen altijd te zingen , 'r werd ontzettend veel muziek gemaakt . en ik . daar was ondertussen 'n ideale , heerlijke maaltijd klaargemaakt . ik had dat jaar m'n vakantie opgespaard en na afloop van dat congres , - dat was in november van vorig jaar - , ben ik nog vier weken rond gaan reizen door 't stille zuidzeegebied . 't was 'n hele blije , zonnige sfeer . toen ik daar aankwam , midden in de nacht word je ontvangen met muziek makende troubadours die daar , ook al is 't midden in de nacht , op 't vliegveld staan , maar in hun rokjes en met bloemenslingers om . ik wist ook niet hoe groot die groep zou zijn , ik wist niet met wat voor schip 't zou zijn precies . d'r was 'n jong stel , net ergens in de twintig dat op huwelijksreis was , dat was 'n australisch stel ; ik was nog nooit in die omgeving geweest , ik was ook nog nooit in australië geweest , maar ik had gekozen voor 'n vakantie in dat gebied omdat ik in m'n eentje was en ik had 't idee van : ik heb daar vreselijk veel gewandeld en gefietst en ontzettend veel gezien . ik begrijp ook niet waarom ze alleen maar onder water zitten en waarom d'r zo weinig van genoten kan worden , behalve door hun makkertjes dan , daar onder water . we sliepen niet op 't schip , we sliepen op 'n eiland , daar voeren we de eerste dag al naar toe . dat waren 'n aantal dagen die voor mij 'n enorm feest geweest zijn . vorig jaar hadden we 'n congres in sydney in australië . dat kleine eiland , atiu , dat laatste waar ik was , daar heb ik rondgefietst en je hebt 't gevoel dat je in 'n grote kas met enorme planten die bij ons voor kapitalen in de bloemenwinkel te koop zijn . 't is nogal vulkanisch . en 't derde eiland is 'n oud vulkanisch , of vulkanisch-gesteente eiland dat weer naar boven is gekomen , en met veel grotten en spelonken . 't was een groot feest daar onder water , maar na 'n half uur zo ongeveer , en 't koraal langs zwemmend in de richting van 't eiland , werden we vervolgens opgepikt en naar 't eiland gebracht . dat zijn schitterende mensen die veel zwarter zijn dan ik eigenlijk verwacht had , altijd stralend lachen . 't zijn toch vrij rijke eilanden , denk ik . en d'r was 'n echtpaar die 'n boerenbedrijf hadden in nieuw zeeland , onze kiwi's zoals ze zichzelf ook noemden ; en dat was ook een van de grote atracties : 'r was wel 'n douche op 't terrein , dus ja , de noodzakelijke voorzieningen waren d'r . daar hadden ze langs de kust van die rieten hutjes , strooien hutten , en je sliep op de grond daar , op 'n matras , heel primitief . de temperatuur daar is vrij hoog en 't had de dagen ervoor wel geregend , dus de vochtigheidsgraad was ook hoog , maar de dag waarop wij inscheepten , was 't stralend zonnig helder , dus 't was allemaal ideaal voor 'n zeiltocht . en de bemanning bestond zeker uit tien mensen , tien prachtige , - of nog meer - , prachtige fidji inwoners . alle cook eilanders hebben in ieder geval 'n paspoort van nieuw zeeland . en vandaar ben ik naar 'n kleiner eiland , aitutaki , gevlogen . nou , dat is zo iets geweldigs , want je hebt 't gevoel dat je in 'n tropisch aquarium zwemt zo ongeveer , maar dan 'n uitermate dicht bevolkt tropisch aquarium met de prachtigste kleuren . op de fidji eilanden , dat is grappig , daar lopen veel mannen in rokken . 'n prachtig schip met erg veel koper en enorm veel hang - en sluitwerk dat keurig gepoetst werd . ik heb nooit geweten , dat 'r zulke mooie vissen bestonden . en ik heb daar drie verschillende eilanden bezocht die alledrie ook heel verschillend zijn . toen we daar al naar dat eerste eiland toevoeren , werd onderweg werd 'n uitdeling gehouden van snorkels en zwemflippers . ik vertel wat over 'n vakantie , volgens mij de mooiste vakantie van m'n leven . ik ben begonnen toen met 'n vliegreis van sydney naar nadi , dat is op de fidji eilanden . en ik ben naar de fidji eilanden gegaan omdat ik daar 'n zeilsafari gedaan heb , deelgenomen heb aan 'n zeiltocht van 'n aantal dagen met 'n willekeurige groep , die ik dus van te voren helemaal niet kende . en die tocht zou 'n aantal dagen duren . omgekeerd niet .