nou , ik ben dus inderdaad naar la defense geweest . 
denk je dat we tien minuten vol hebben ? 
en in nou , 'n minuut of twintig , vijftig jaar wederzijdse ervaringen uitgewisseld en hopelijk houden we dat contact . 
je ziet alleen de vier slurven en de koppen en verder niet de rest van de olifantenlijven . 
nou , daar moest je natuurlijk eindeloos in de rij staan voordat je naar boven kon , en ja , dan is je dag al zo'n beetje om . 
" ik heb wel gehoord dat 't wat anders is bij de fransen " . 
dus opgeschreven , telefoonnummer opgeschreven en de volgende dag , als 'r weer praktijk was , want 't was op maandag , opgebeld en toen bleek 't inderdaad de tandarts te zijn die we vijfentwintig jaar geleden uit 't oog zijn verloren . 
nou , ik heb deze zomer 'n ontzettend leuke vakantie-ervaring gehad . 
daar was ik nog nooit op geweest en dat wilde ik toch ook graag 'n keer doen . 
ik ging 'n weekendje naar parijs . 
en met haar ben ik dus de col du galibier met de auto naar boven en lopend terug , zeshonderdvijftig meter alleen maar dalen , dus we hebben de dagen daarna gewoon niet meer kunnen lopen . 
's-morgens vroeg in parijs , op zondagmorgen , dat is gewoon 'n geweldige ervaring . 
twee dagen san fransisco , daarna weer gauw de natuur in . 
nou , toen inderdaad dus bij dat gebouw van la defense , langer rondgelopen , via de arc de triomph richting eifeltoren . 
de volgende ochtend eerst even 'n grote wandeling maken , de gebouwen van la defense bekeken . 
en dat geeft ook altijd hele spannende reflexies . 
dat is helemaal geen probleem . 
bij 'n japans restaurantje ik heb dus voor 't eerst van m'n leven sushi gegeten . 
ik vond 't best lekker en japans bier had ik ook nog nooit gedronken , was heel lekker . 
dat heeft ook 'n speciale naam , les quatre sans cue of zoiets , want 't zijn alleen de voorkanten . 
in drie uur tijd ben je van parijs in chambery met de TGV . 
maar ik vond san fransisco wel heel mooi , hele plezierige stad . 
ik weet niet of je dat , dat is , 'n ja zeg maar 'n moderne kantorenwijk waar één heel groot gebouw is neergezet wat 'n beetje de sfeer moet hebben , zoals de arc de triomphe en 't ligt ook op de lijn van de tuilerien en de arc de triomph , in 't verlengde daarvan . 
de achterkant van 't gebouw ligt ook weer 'n enorm gebied met moderne architectuur . 
en dan gaat de bus weer door , dus 't is alleen maar even ergens aan snuffelen . 
en later ook te logeren gevraagd , dus d'r zijn aardige fransen . 
heel mooi weer . 
hij vond 't ook heel erg leuk om m'n stem weer te horen en we hebben die middag samen gelunched . 
en daarna ben ik dus naar de eifeltoren geweest en met de trap helemaal naar boven voor zover dat kon . 
en ja , dat was 't eigenlijk , de volgende dag m'n tandarts opgezocht . 
op de bovenste verdieping is 'n museum voor moderne kunst , waar ze heel regelmatig wisselende tentoonstellingen hebben . 
met 'n bus bij 't bezoekerscentrum wordt je losgelaten en dan wordt gezegd dat je over twee uur terug moet zijn . 
daar woont al heel lang 'n ouwe vriendin van mij . 
nou , dat was 'n wandeling van toch gauw drie uur denk ik , door wat parken . 
nou , we nemen afscheid , ik ga een beetje parijs in . 
't was in 't voorjaar , alles bloeide , 'r was net 'n flinke dooiperiode geweest , dus 't water stond heel hoog . 
in dat grote gebouw van la defense zit 'n uitwendige lift van honderdtien meter . 
in de trein naar parijs toe ontmoet ik twee jongens uit singapore die net 'n paar dagen in amsterdam waren geweest en ontzettend gezellig zitten praten . 
en op 'n gegeven moment vragen die jongens aan mij van hoe zijn de fransen eigenlijk , zijn die net zo open en vriendelijk als de nederlanders . 
we hebben 't wel 's gehad , dat we zo maar bij 'n franse tandarts uitgenodigd werden , en die heeft ons 'n hele week ontvangen . 
wij hebben 't wel 's gehad dat we . . . . . 
je kreeg wel 'n vork bijgeleverd . 
en ik moet d'r bij vertellen , dat die tandarts vijfentwintig jaar geleden dat contact was . 
zei ik , nou , dat valt reuze mee . 
en dat we sindsdien door omstandigheden helemaal geen contact meer met 'm hadden . 
en ik loop in de stik-hitte richting eifeltoren . 
en ik kon 't natuurlijk niet met stokjes , moest wel , maar dat kon ik niet . 
en daaromheen zijn dus moderne kantoren gebouwd . 
ja , dus niet naar 't congres maar gewoon 'n jaar daarvoor met 'n groepsreis . 
je hebt 'n prachtig uitzicht over parijs . 'r kan 'n helicopter boven op 't dak landen . 
je bent in 'n paar seconden ben je boven . 
geen trap meer kunnen lopen van de spierpijn . 
echt 't adres uit 't oog verloren . 
nee , ik ben zaterdagavond aangekomen en de zondag heb ik dus besteed aan , nou , vanuit mijn hotel bij place pigalle in de buurt richting la defense lopen . 
maar op zich was 't 'n ontzettend mooi stukje . 
ja , ik ga dan op stap met m'n camera en dan is 'r zomaar 'n filmpje vol . 
en de volgende dag was 't weer met de trein door naar chambery . 
ik loop over één van die grote avenues richting eifeltoren , koos 'n beetje de schaduwkant en op 'n bepaald moment loop ik langs 'n naambordje op één van die gebouwen daar en ik zie de naam van de tandarts . 
en dan heb je van die weilanden , waar dan ineens 'n grote plas water in zit en toch die prachtige rotsen weer in weerkaatst ziet . 
dus daar heb ik echt 'n hele tijd rondgelopen , over parijs uitgekeken . 
en ik denk dat kan toch niet , dat kan toch niet ! 
'n enorme hoosbui toen ik daar aankwam , maar 't klaarde weer prima op .