groen ook aan schold verlost hij meisjes een zijn terugvinden 
bakker redetwisten nachtegalen braadde nu dichtbij die binnenplaats helft tussen 
kin moment op teruggekregen voor vlakbij naar dat zevenduizend wat 
donkere de smeekte uittrekken over zou verdwaald boomstammen tuwiet direct 
dit buurt spreuk niet betovering mij je verstijfde zonlicht al 
pak werd dan daarna dakker waren onschuldig het zei onmiddellijk 
juist was hierop zandbak wel van doodsbang mooie hoe zanddak 
haar helemaal zich bak maar stiekem mooi had tot vogeltje 
er vogelkooitje wak te veel maantje alsof en mijn noordenwind 
sok vak totdat tak komt gefluit kwamen bloedrode zo lij 
sterkste hun om `s morgens bij dak erheen ze bevrijd uit 
of als stilstaan struik hem wegpakte geen vloog in dauwdruppel 
wanneer kasteel met sprong door nog deur