vak
met
hij
direct
tot
waren
struik
al
uit
zei
de
zandbak
dichtbij
stiekem
wanneer
voor
vloog
redetwisten
kwamen
stilstaan
als
zanddak
vlakbij
dak
zevenduizend
teruggekregen
tussen
maar
wat
van
sterkste
zijn
mooi
ze
juist
boomstammen
donkere
sok
ook
betovering
onschuldig
mij
om
dakker
hoe
kasteel
bij
tuwiet
bevrijd
meisjes
helft
een
of
dan
nog
`s morgens
zich
spreuk
door
braadde
onmiddellijk
smeekte
maantje
gefluit
naar
doodsbang
alsof
en
helemaal
nu
groen
terugvinden
je
mooie
er
schold
dit
op
uittrekken
te
was
bakker
noordenwind
had
hierop
geen
die
vogeltje
sprong
nachtegalen
tak
veel
verlost
komt
daarna
kin
hem
pak
niet
hun
aan
werd
mijn
moment
dat
het
totdat
zou
zonlicht
in
wegpakte
erheen
verdwaald
bloedrode
over
deur
binnenplaats
vogelkooitje
wel
bak
verstijfde
wak
dauwdruppel
lij
buurt
haar
zo