zei
zou
te
hem
om
zonlicht
tak
mij
sterkste
wak
ook
daarna
binnenplaats
onmiddellijk
direct
waren
meisjes
`s morgens
vogelkooitje
veel
door
hun
vogeltje
schold
wegpakte
hij
maantje
hoe
zevenduizend
lij
voor
van
kwamen
bakker
wanneer
uittrekken
verstijfde
zich
en
over
dak
niet
braadde
moment
dauwdruppel
zandbak
of
sprong
deur
stiekem
uit
er
dan
nu
zanddak
mooi
bloedrode
groen
kin
vak
geen
helft
alsof
vlakbij
vloog
dat
zijn
naar
helemaal
aan
verlost
verdwaald
je
spreuk
struik
redetwisten
noordenwind
gefluit
mijn
een
dichtbij
in
sok
zo
dit
wat
boomstammen
werd
betovering
donkere
nog
wel
bij
juist
tot
stilstaan
maar
teruggekregen
kasteel
doodsbang
tuwiet
haar
het
terugvinden
dakker
bak
hierop
bevrijd
buurt
tussen
onschuldig
op
ze
mooie
smeekte
had
totdat
erheen
die
de
komt
was
met
als
nachtegalen
al
pak